Staranie się

Jeśli masz wrażenie, że gdybyś przestała tak ciężko pracować nad Waszym związkiem, to nic z tego wszystkiego by nie było, to naprawdę, przestań.

Czy potrafisz przestać?

Wycofanie nadmiaru energii, który wkładasz w to, żeby sprawy toczyły się po Twojej myśli  to niezwykła przygoda, która może potoczyć się różnie, w zależności od tego, jak zareaguje Twój ukochany, ale jakkolwiek się nie potoczy, będzie to lepsze, niż płonne starania, które Cię wykańczają.

Zatem koniec z dzwonieniem, jeżdżeniem do niego, odwoływaniem swoich spraw, bo on ma akurat czas się spotkać, koniec z ukrywaniem przykrości, organizowaniem Waszych planów, prowadzeniem poważnych rozmów, i czekaniem, czekaniem, czekaniem na niego.

Teraz albo on zacznie odwzajemniać Twoje zaangażowanie, albo nie zacznie.

Jeśli zacznie starać się o Ciebie - świetnie.
Jeśli nie zacznie - świetnie, przynajmniej nie będziesz już marnowała czasu i energii na mężczyznę, który i tak nie ma wobec Ciebie poważnych zamiarów (rozróżnij deklaracje od rzeczywistości).



A może Twój przypadek jest inny? Może Twój chłopak, narzeczony, mąż, partner, towarzysz życia jest zaangażowany w związek z Tobą, ale zachowuje się w nieakceptowalny sposób, sprawia Ci ból? Utrzymuje Cię w niepewności? Wypytuje o każdy szczegół? Obraża się? Zamęcza zazdrością? Oskarża?

A Ty gimnastykujesz się, żeby nikt z otoczenia tego nie zauważył, żeby swojego mężczyzny niczym nie rozdrażnić, jesteś, musisz być kryształowa, ale transparencja to za mało. Pokazujesz mu swoje SMS-y, opowiadasz, co robiłaś, zerwałaś już praktycznie wszystkie kontakty towarzyskie i rodzinne, żeby inwestować w związek... Ponadto zmęczona kłótniami uporczywie starasz się pracować nad Waszą relacją, sposobem komunikowania się, i mimo to wciąż powtarzają się te okropne sytuacje, i jesteś przerażona, jakie emocje pojawiają się w Tobie samej.

Kobieto, kochana kobieto, życzę Ci z całego serca, żebyś odważyła się ułożyć sobie życie bez tego mężczyzny. Jeśli masz dzieci - tym bardziej. Zacznij od zwierzenia się swoim najbliższym z tego, w jakim potrzasku jesteś. Może do tej pory było Ci wstyd opowiadać, ale teraz to już nie kwestia wstydu, ale bezpieczeństwa. Pozostawanie w takim związku mocno zagraża Twojemu dobrostanowi psychicznemu. Żyjesz w permanentnym stresie. Możliwe, że już złapał Cię trochę za mocno za ramię. Że krzyknął i się przestraszyłaś. Że nie pozwolił Ci przejść przez drzwi.

Czy o takim związku marzyłaś, zanim go poznałaś?!

Czy dasz sobie radę bez niego?! Ha!
Może trudno Ci teraz to sobie wyobrazić, ale bez niego życie będzie lepsze.


WSZYSTKIE PRAWA ZASTRZEŻONE